Een Belgisch kampioenschap waar gecrosst wordt van ’s ochtends vroeg tot wanneer de zon achter de boomtoppen zakt, waar meer dan tweehonderd renners en rensters het beste van zichzelf geven en zo’n tweeduizend toeschouwers staan te roepen langs de kant. Voor u en ons een evidentie, maar hoe en vooral waarom organiseert iemand zo iets? “Tussen deze crossende kinderen rijden de volgende Wout van Aert en Sanne Cant. We weten alleen nog niet wie,” glimlacht organisator Jef Van den Broeck.
“Rond een uur of acht was ik hier op het parcours,” gaat Van den Broeck verder. “Om half negen kwamen de eerste vrijwilligers aan want ik had ze een ontbijtje met koffie en pistolets beloofd. Zo’n honderdtachtig gepassioneerde vrijwilligers zorgen vandaag dat de cross vlekkeloos kan verlopen.” De inkom, de zeventien oversteekplaatsen, de bar… Overal staan de vrijwilligers de supporters, renners en rensters te hulp. “Honderdtachtig vrijwilligers lijkt veel, maar we willen ze ook de kans geven om even afgewisseld te worden om zich te komen opwarmen in het zaaltje met koffie en nog meer pistolets.” Wie denkt dat Jef elk jaar moet zoeken naar vrijwilligers, vergist zich. “Ik heb mensen moeten teleurstellen dat we ze vandaag niet konden gebruiken. We organiseren in maart ook de Krawatencross, ook op de Lilse Bergen, en daar hebben we meer dan het dubbel aantal vrijwilligers nodig.”
De nieuwe Van Aert rijdt hier rond
Ook daarvoor is het voor Jef geen probleem om mensen te vinden die zich die dag willen inzetten. “Klopt. Met de Moedige Supporters (de vzw achter de twee crossen, nvdr.) hebben we echt enorm veel mensen die zich inzetten, puur uit passie voor de cross. In maart zet dus het circus van de profcrossers haar tenten op op de Lilse Bergen. Bijna twindigduizend supporters komen dan lokale helden van Aert en Cant hopelijk naar de overwinning schreeuwen. “Met een kleine tweeduizend supporters is dit BK eigenlijk klein bier in vergelijking met de Krawatencross.
Niet erg, want we organiseren deze cross vooral voor de lokale jeugd,” gaat Jef verder. “Elk jaar vliegen van der Poel en van Aert hier door het zand. Dat we vandaag de jeugd de kans kunnen geven om op hetzelfde parcours hun ding te doen, daar krijg ik een krop van in mijn keel. De passie in die kinderen hun ogen is zo puur, daar doen we het voor,” besluit Jef.