De IJsselmeer Challenge, 300 kilometer fietsen rond het grootste meer van Nederland. Enkele dappere fietssters van Madam Vélo gaan op 18 augustus deze geweldige uitdaging aan. Het zal een harde tocht worden met ongetwijfeld een stevig briesje, maar daar deinzen de straffe madammen niet voor terug. “Het mentale aspect zal de lastigste tegenstander van de dag zijn, maar we steunen elkaar om samen te finishen”, blikken ze vol goeie moed vooruit.
Jullie zijn net terug van een fietstrip naar het Spaanse wielermekka Calpe. Hebben jullie er veel mooie kilometers kunnen maken?
“Voor Madam Vélo was het de eerste keer om zo’n fietsreis naar het buitenland te organiseren. De omgeving en het gezelschap maakten het heel leuk, maar er wachtte ons wel veel klimwerk. Nu gaan we recht op de volgende uitdaging af. Die is wat vlakker en ietsje langer, maar we kijken er wel hard naar uit. Twee van ons, Pauline en Kathleen, hebben al succesvol een BRM200 en BRM300 (Brevet Randonneurs Mondiaux is een lange-afstandsfietstocht zonder competitie-element, red.) tot een goed einde gebracht. Zo’n event is de perfecte voorbereiding op een lange-afstandstocht zoals de IJsselmeer Challenge want dan voel je hoe het gaat met heel wat kilometers in de benen.”
Een rit van 300 kilometer is niet direct de eenvoudigste uitdaging op de fiets. Hoe kwamen jullie bij het gewaagde idee om deel te nemen aan de IJsselmeer Challenge?
“Eigenlijk wilden we deelnemen aan een ander event op die datum. Bij de Pieterpad Challenge zouden we 400 kilometer fietsen van het noorden naar het zuiden van Nederland. Maar die onderneming zouden we zelf organiseren, wat het qua logistiek minder haalbaar maakte. Toen kwam ik (Pauline, red.) terecht bij de IJsselmeer Challenge en heb ik een oproep geplaatst in de Facebookgroep van Madam Vélo: “Is er iemand zot genoeg?” Blijkbaar wel, want nu gaan we met zeven fietssters aan de start staan.”
Al zal het na 200 kilometer vooral trappen zijn op adrenaline.
Zijn jullie de omgeving al eens gaan verkennen? Want de combinatie Nederland en dijken gaat bijna automatisch gepaard met veel wind.
“Neen, we hebben zelfs nog nooit in die regio gefietst. Het zal er inderdaad heel winderig zijn, maar door de werken aan de Afsluitdijk gaan we voor de helft door het binnenland rijden. Dat is langs een kant wel spijtig omdat we zo niet volledig rond het meer fietsen, maar misschien maakt dat gedeelte het wel leuker qua landschap en sfeer. We weten wel al dat er onderweg segmenten en sprints gemarkeerd zijn zodat er nog wat extra uitdagingen wachten. Ons peloton zal bestaan uit dertig deelnemers met twee wegkapiteins. Zij moeten ervoor zorgen dat het gemiddelde rond 28 km/u ligt. Zo’n compacte groep is comfortabel want dan zit je uit de wind, maar je hebt geen langgerekt lint. Als iemand het wat lastiger krijgt, dan zullen we die wel middenin de groep laten rijden. Al zal het na 200 kilometer vooral trappen zijn op adrenaline, waardoor je de pijn minder voelt. Dat mentale aspect wordt de grootste tegenstander. Je mag niet denken dat je nog 200 kilometer moet fietsen, maar wel vier keer 50 kilometer.”
Jullie zijn ongetwijfeld stevig aan het trainen. Zo hebben jullie eerder dit jaar ook deelgenomen aan Ladies At The Track. Hoe is die pistetraining jullie bevallen?
“Ladies At The Track is er eigenlijk gekomen dankzij de samenwerking tussen Cycling Vlaanderen en Pascale De Wilde, een heel actieve pisterijdster en lid van Madam Vélo. In februari stond de 1-Daagse van Vlaanderen-Gent op het programma, een pistewedstrijdje voor amateurs waar een heleboel fietssters van ons aan deelnamen. Die dag bestond uit verschillende nummers zoals een sprint met staande start en een scratchwedstrijd. Het spijtige was dat velen voor het eerst ooit op een piste reden zonder oefening vooraf. Omdat zo’n pistetraining voor vrouwen al langer in Pascales hoofd speelde, heeft ze samen met iemand van Cycling Vlaanderen het idee verder uitgewerkt. Uiteindelijk was de eerste vierdelige Ladies At The Track-reeks su-per! We hebben ons zeer goed geamuseerd en veel dingen bijgeleerd. We leerden o. a. een sprint met vliegende start en hebben zelfs een omgekeerd rondje gereden op de wielerbaan. Superleuk, maar wel een ongelooflijk raar gevoel. Bovendien is het leuk dat de piste eens voor een groep vrouwen is voorbehouden, zonder dat er ervaren mannen tussen rijden.”
Als jullie van die 300 kilometer een eclatant succes maken, wat rest er dan nog voor later?
“Ik wil zeker proberen om nog een stuk verder te fietsen. Binnen Robocyclo, de club waarbij ik rijd, hebben we een heel grote fetisj voor afstandsrecords. Bij de vrouwen ligt dat momenteel op 407 kilometer binnen een tijdsspanne van 24 uur. Dat zou ik graag verbeteren”, klinkt het bij Sara. Nog geen seconde later pikt Kathleen in: “Ik doe mee!” Bij de anderen ligt de focus niet op afstand, maar wel op zwaardere tochten met meer hoogtemeters. Pauline heeft al een heel specifiek doel voor ogen: “Mijn volgende challenge zou weleens de Duo Diagonaal kunnen worden. Dat is een ‘tochtje’ (ze noemde dit letterlijk een tochtje, red.) dat je van het meest oostelijke naar het uiterst westelijke punt in België voert. Onderweg moet je drie checkpoints passeren, maar de route ertussen bepaal je zelf. We zien wel wat ervan komt. Eerst moeten we de IJsselmeer Challenge tot een goed eind brengen.”
Ook qua materiaal heeft het vrouwenwielrennen grote sprongen gemaakt.
Het vrouwenwielrennen blijft aan populariteit winnen. Merken jullie dat ook tijdens toertochten of op andere vlakken?
“Je merkt het wel tijdens tochten met het label M/V OK. Daar zijn propere toiletten, gescheiden kleedkamers, aparte douches, … Er is reeds een lange weg afgelegd op recreatief niveau, maar soms worden er nog zaken uit het oog verloren. Al is het een pak beter dan vroeger want een paar jaar geleden was er geen sprake van gescheiden kleedkamers. Ook qua materiaal heeft het vrouwenwielrennen grote sprongen gemaakt. De tijd dat vrouwelijke profs een mannenfiets moesten kopen omdat de vrouwenmodellen veel zwaarder waren, ligt nog niet zo ver achter ons.”
Hoe is Madam Vélo eigenlijk ontstaan, Sophie? Want het is veel meer dan enkel een knap shirtje waarmee je kunt flaneren op de Scheldedijk.
“Een viertal jaar geleden ben ik begonnen met fietsen en omdat ik door medische redenen niet het niveau van de meeste fietsclubs aankan, ging ik op zoek naar een manier om samen met anderen te fietsen. Daarnaast houd ik er niet van om deels verplicht te zijn om elke week naar alle ritten te moeten gaan. Zo is dus het idee ontstaan om met Madam Vélo te starten. Het is een gratis platform en community waar je samen kunt afspreken, elkaar kunt leren kennen en dat allemaal op een heel vrijblijvende manier. Je kunt zelf kiezen wat Madam Vélo voor jou betekent: veel ritten samen maken of enkel wanneer jij er echt zin in hebt. Onze Madam Vélo-community bestaat ondertussen uit 700 à 800 madammen, zowel heel actieve als minder actieve fietssters. Als je zin hebt om eens mee te fietsen, dan moet je enkel een verzoekje sturen via de Facebookgroep ‘Madam Vélo’. Er worden wel enkel vrouwen toegelaten in de Facebookgroep".
Wat verschijnt er zoal in jullie Facebookgroep?
“Als je een rit wil maken en anderen uitnodigen, dan mag je dat gewoon posten. Twee keer per jaar organiseren we ook kennismakingsritten. Dit is een manier om elkaar eens te leren kennen. Het laatste jaar hebben we zeker 200 nieuwe madammen mogen verwelkomen. Daarnaast zijn er veel mensen die ons tenuetje zien en vragen: “Ah, wat is dat?” Dan leg je het uit en niet veel later zie je dat ze zich al toegevoegd hebben aan de Facebookgroep. Die laagdrempeligheid maakt het heel toegankelijk voor alle soorten fietssters van eender welk niveau. Iedereen mag raad vragen over bijvoorbeeld de aandachtspunten voor een nieuwe fiets, fietscomputers of waar je in de buurt een goeie bikefitting kunt laten doen. En er wordt ook aan storytelling gedaan. Als iemand een mooie rit maakt, post ze toffe foto’s en een verhaaltje erbij in de groep. Dat spreekt extra tot te verbeelding om die tocht ook eens uit te proberen.”
Het is jullie niet om de cijfertjes te doen, maar schuilt er niet een tikkeltje onderlinge competitie bij sommigen?
"Dat leeft echt totaal niet binnen Madam Vélo want plezier is het absolute bindmiddel. Al is er stiekem wel wat ludieke competitie tussen mij (Pauline, red.) en Sabine wel. Op een dag wil ik beter worden dan haar en dat gaat me lukken. Het is alleen nog niet voor vandaag. Niet zo lang geleden dacht ik dat ik haar al had verslagen. Op de laatste dag van Ladies At The Track werd er een wedstrijdje gehouden met vliegende start. Ik had goed gereden, vond ik van mezelf. Toen ik mijn tijd ging bekijken bij Pascale zei ze: “Je hebt ze, je hebt ze!” Ik kon het niet geloven, maar ik was echt een fractie van een seconde sneller dan Sabine. Het voelde aan als de dag van mijn leven. Ik stond er minstens tien minuten lang te glunderen en omdat ik het tof vond, stelde ik voor om het nog eens te doen. Dat was een grote fout. Sabine had de keer ervoor tactisch niet zo sterk gereden en deed plots twee seconden beter.”
We hebben uiteindelijk wel een prijs gewonnen in onze eigen categorie: de snelste tijd in omgekeerde richting.
Jullie hebben ongetwijfeld al ontelbare onvergetelijke momenten meegemaakt. Wat is een van de leukste?
“Liesbeth en ik reden samen de Trofeo Baracchi, een duo-tijdrit van 100 kilometer in de Vlaamse Ardennen. De rit ging deels langs de Schelde en op een bepaald moment moesten we naar links of rechts om een lus te maken. We kwamen aan de splitsing, maar daar liep het fout. Mijn gps beweerde dat het naar links was, maar die van Liesbeth toonde aan dat we rechts moesten kiezen. We hebben daar een kwartier staan debatteren en besloten om naar links te gaan. Een lange tijd geloofden we dat we juist reden. We kwamen wel een team tegen dat volgens ons in de verkeerde richting fietste. Die hebben we uitgelachen, maar toen er steeds meer duo’s ons tegemoet kwamen vanuit de andere richting beseften we dat we toch fout waren. We hebben uiteindelijk wel een prijs gewonnen in onze eigen categorie: de snelste tijd in omgekeerde richting!”
Tot slot, welke droom mogen we Madam Vélo nog toewensen, Sophie?
“Die hebben we eigenlijk al bereikt. De uitdagingen die we samen hebben beleefd, hadden we zonder elkaar waarschijnlijk niet durven aangaan. De vriendschappen die ontstaan zijn. De vele kilometers die we samen al hebben afgelegd. Of dat nu een lokaal ritje is of een lange tocht zoals de IJsselmeer Challenge, dat maakt niet uit. Op de koers en de vriendschap, dat staat ook op mijn balhoofdkapje. Dat is waar Madam Vélo voor staat.”