Reportage | Welk type technische mountainbikezone pas het best in jouw buurt?

Er is ondertussen al een hele weg afgelegd voor het mountainbiken in Vlaanderen. Maar het werk is natuurlijk verre van af. Samen met Sport Vlaanderen willen we alle actoren verder ondersteunen en adviseren in het realiseren van jullie mountainbikedromen. Maar eerst een stukje Vlaamse mountainbikegeschiedenisles.

Naast de ‘klassieke’ mountainbikeroute is het aanbod de voorbije jaren sterk uitgebreid of aangevuld met diverse subtypes. De mountainbikeroute, zoals de meeste die kennen, is een permanent bewegwijzerde route die bestaat uit één of meer aaneengesloten lussen, die elk in een andere kleur zijn bewegwijzerd.

Naarmate er meer routes ontwikkeld werden, ontstond stilaan de vraag naar mountainbikenetwerken. Zo’n netwerk is een geheel van bewegwijzerde permanente routes met meerdere lussen, één of meerdere verbindingstrajecten en inrijroutes. Een netwerk doorkruist ook verschillende gemeenten.

De conditie en het materiaal van de mountainbiker werd geleidelijk aan ook beter en de vraag naar langere afstanden steeg. Zo kwam in Limburg de eerste marathonroute tot stand bij de realisatie van de mountainbikeroutes in het Nationaal Park Hoge Kempen. Niet lang daarna volgden ook de andere provincies, waarvan de Frans Claes Marathonroute in Leuven met 136 km de langste is. Ook in Antwerpen, Oost- en West-Vlaanderen kan men terecht voor een bewegwijzerde route. Deze routes bestaan uit één lange lus van min. 80 km. Met dit type route richten we ons voornamelijk op de meer getrainde en fanatieke mountainbiker. Ook de recreatieve mountainbiker, die meerdere dagen op avontuur wi, komt hier aan zijn trekken. Deze routes worden bewegwijzerd met zwarte pijlen met daarin drie oranje pijltjes.

Ook de jongere biker wil wel eens samen met mama en/of papa de natuur intrekken. Zij kunnen terecht op de kindvriendelijke mountainbikeroutes, die we geselecteerd hebben aan de hand van een aantal criteria. Deze routes hebben dan ook het label ‘kindvriendelijk’ gekregen. De afstand van de lus is niet meer dan 20 km, relatief goed berijdbaar en bevat ook faciliteiten die voor extra beleving zorgen op de route (zoals bijvoorbeeld kleine speelse hindernissen, speelbos, picknickbank...)

Ondertussen heeft de recreatieve mountainbiker steeds meer vraag naar meer uitdagende mountainbike-. De mountainbike bestaat ondertussen ook al maar dan 40 jaar en heeft al een hele evolutie doorgemaakt. De ontwikkeling van de parcours is echter blijven stilstaan. Door de Covid-19-pandemie is eens te meer gebleken hoe populair de sport eigenlijk is. De vraag naar betere en meer uitdagende mountainbike-infrastructuur klinkt steeds luider.

Geïnspireerd door voorbeelden uit onze buurlanden, hielpen we mee aan een indeling in vier verschillende types technische mountainbikezones:

• Een Biketrail: een singletrack of technisch pad zonder kunstmatige hindernissen, waar je vooral je stuurvaardigheid en bochtentechniek traint
• Een Funpark voor beginners
• Een Skillspark voor meer ervaren mountainbikers
• Een Bikepark voor experts en (toekomstige) topsporters

De naam dekt de lading wel, maar wat verstaan we nu precies onder deze types van mountainbikezones?

• De Biketrail is eerder aanbevolen voor de meer gevorderde mountainbiker met goede offroad vaardigheden. Het is een langer parcours met singletracks, kombochten, heuvels en afdalingen, die de biker voldoende technische uitdaging biedt. De stuurvaardigheid en controle van de fiets zijn hierbij belangrijk. Op deze trail kan je enkele natuurlijke hindernissen tegenkomen. Een biketrail maakt deel uit van een permanente MTB-route of sluit erop aan.
• Het Funpark is geschikt voor de beginnende mountainbiker (ook kinderen) die over een goede fysieke conditie beschikken en enkele technische basisvaardigheden beheersen. Het is een relatief kort parcours met enkele korte single tracks op een overwegend vlak terrein, waar je voornamelijk ongevaarlijke natuurlijke hindernissen vindt. Denk daarbij aan kleine heuvels, kombochten, een korte afdaling, trapjes, een balk of boomstammetje en eventueel een wasbord en een zandstrook. Dit optioneel aangevuld met een kunstmatig gebouwde low-level drop en jump. Het doel is hier om met een groot fungehalte de eerste technische basisvaardigheden te trainen, vooraleer een volgende hogere stap te zetten.
• Een Skillspark is aanbevolen voor de meer gevorderde mountainbiker met goede offroad vaardigheden die de technieken beheerst om de iets technischere hindernissen te overwinnen. Het Skillspark is een langer parcours met trail- en oppervlaktetypes die steiler en zwaarder zijn. Op het parcours zal je singletracks aantreffen met meerdere technische secties. Naast de natuurlijke obstakels (heuvels, kombochten, waterovergangen, een bunny hop, een langere steile downhill...) zijn deze ook uitgerust met kunstmatig gebouwde hindernissen, zoals drop-offs, jumps, middelgrote trappen, rockgardens en North Shore.
• Het Bikepark richt zich op de ervaren mountainbikers, die streven naar eliteniveau. Ze kunnen hun technische vaardigheden verder opontwikkelen op de vele extreem uitdagende hindernissen. Een goede conditie wordt aanbevolen, maar is van ondergeschikt belang. Op een bikepark mag je je verwachten aan een grote variatie aan hindernissen met een hoge moeilijkheidsgraad. Deze omvat een reeks kleine, middelgrote en grote technische hindernissen, waaronder steile downhill trails, freeride-secties en verplichte sprongen. De meeste secties zijn uitdagend en hebben hindernissen van erg hoog niveau, waaronder uiteraard ook zwaar aangelegde rock gardens, dirt-jumps en ‘big air’-sprongen.

Met deze indeling krijgen we een duidelijk kader, dat overal in Vlaanderen kan toegepast worden. De mountainbiker weet dan meteen wat hij in elk van die zones kan verwachten.

De indeling werd opgemaakt door Sport Vlaanderen naar aanleiding van de vele vragen die ze kregen van lokale besturen en andere actoren. Er was veel onduidelijkheid over de mogelijkheden. Daarnaast ontwikkelde Sport Vlaanderen ook een inspiratiegids met verschillende infofiches voor de meest voorkomende hindernissen (o.a. rock garden, north shore, drop, optionele lijnen…). Zo gebruikt iedereen dezelfde terminologie en zit iedereen meteen op dezelfde golflengte als men met elkaar in gesprek gaat.

We helpen je samen met Sport Vlaanderen graag verder met het zoeken naar mogelijkheden en oplossingen. Neem contact op via info@cycling.vlaanderen en/ of sportievevrijetijd@ sport.vlaanderen.